Stampin' Unlimited!

ZIEKENHUIS UPDATE

Na de vorige blogpost over de catalogus - business as usual - is het nu wel weer eens tijd voor een update over het verloop van mijn ziekte.

Op donderdag 27 augustus werd ik opgenomen voor mijn tweede chemo-kuur en het verloop hiervan was heel anders dan bij de eerste kuur.

De eerste 7 dagen dat ik chemo kreeg ben ik heel erg beroerd geweest: ik moest continue overgeven en had overal jeuk van de uitslag.

Gelukkig herstelde alles zich na de 7e dag weer uitermate snel (tot mijn eigen verbazing) en inmiddels zitten we op dag 17 en voel ik me prima.

Mijn bloedwaarden zijn nog niet dusdanig dat ik naar huis mag, maar ik heb goede hoop dat het niet heel lang meer duurt ...

Ondertussen word ik door jullie niet vergeten!

De kaarten blijven binnenstromen.

De leuke banner die mijn mede-demonstratrices van Stampin' Up! hebben gemaakt pronkt bovenaan alle andere kaarten.

Een vrolijk geheel om naar te kijken vanuit mijn ziekenhuisbed!

En nee, voor jullie je het afvragen: die hometrainer heb ik nog NIET gebruikt.

Was nog te vroeg volgens de dokter...

dusss....

Er zitten hele mooie zelfgemaakte kaartjes tussen en ook hele grappige kaartjes met een boodschap die eigenlijk alleen de verzender en ik begrijpen :-)

Het verplegend personeel hier heeft gelukkig wel een broek aan...

Van mijn buurvrouw - diegene die altijd roept niet handig te zijn - kreeg 

ik een prachtig doosje met snoepjes. 

Gemaakt met het gift bag punch board natuurlijk!

Inmiddels ben ik eindelijk zelf ook weer een beetje aan het knutselen geslagen.

Dat viel niet mee. Ik wilde wel maar had er de eerste dagen geen puf voor.

Nu ben ik redelijk op weg maar man! wat mis ik al mijn mooie hobbyspulletjes!

Alhoewel ik aardig wat spullen bij me heb, vind deze perfectionist het maar behelpen!

Ik wil mijn Big Shot! En mijn framelits! Ik kan niet zonder mijn trimmer en mijn simply scored, ik mis mijn stempels, en ALLE kleuren inkt, en....

Ja, en dat gaat natuurlijk niet.

Dus wat ik eigenlijk wil is:

NAAR HUIS!! ;-)

Goedbedoeld gepruts allemaal, en het wordt ook heus wel wat maar zucht...

Ik wil zo graag naar huis...

Het gaat op dit moment heel goed met me, het eten wordt ook steeds beter, ben zelfs alweer een kilo aangekomen (diëtiste ook weer blij) dus binnenkort heb ik geen bijvoeding meer nodig. Het wachten is nu tot ik de juiste bloedwaarden bereikt heb.

Iedere dag wordt er bloed getapt dat geanalyseerd wordt en daaruit blijkt dat alles in stijgende lijn loopt.

Maarja, we zijn er nog niet.

Geduld Belin, geduld....

Wanneer ik na deze opname naar huis mag om even op verhaal te komen zal daarna het derde - en weer zwaardere - deel aan bod komen; de stamceltransplantatie.

Omdat ik nog niet te veel vooruit wil denken laat ik dat maar even voor wat het is, voorlopig richt ik me maar even op lekker een paar daagjes thuis opladen.

Er staat nog meer op het programma: een MRI om te bekijken of alle - al dan 

niet dode - leukemie cellen uit mijn longen verdwenen zijn en daarna 

een PET scan.

Uiteraard volgt er ook weer een beenmergpunctie om de laatste stand 

van zaken te bekijken.

Er is eindelijk bepaald dat de afwijking mijn lever een goedaardig gezwel blijkt te zijn. Hier wordt verder niets mee gedaan. Het is ongevaarlijk, groeit niet en zit niet in de weg (misschien zit het er al heeel lang)'

Dus dat blijft gewoon zitten, al vind ik dat wel een beetje een vreemd idee.

Tja, klaar ben ik nog lang niet, maar ik ben op de goede weg!